بیت کوین

اصطلاح مدیریت فعال در ترید به این معنی است که یک سرمایه گذار، یک مدیر پول حرفه ای یا تیمی از متخصصان در حال پیگیری عملکرد یک سبد سرمایه گذاری و تصمیم گیری درباره خرید، نگهداری و فروش دارایی های موجود در آن هستند. هدف هر مدیر سرمایه‌گذاری، عملکرد بهتر از معیار تعیین‌ شده و همزمان دستیابی به یک یا چند هدف اضافی مانند مدیریت ریسک، محدود کردن پیامدهای مالیات یا رعایت استانداردهای محیطی، اجتماعی و مدیریتی برای سرمایه‌ گذاری است. مدیران فعال ممکن است با سایرین تفاوت داشته باشند زیرا چگونگی رسیدن به برخی از این اهداف اهمیت دارد.

به عنوان مثال، مدیران فعال ممکن است بر تحلیل، تحقیق و پیش‌بینی سرمایه‌ گذاری تکیه کنند که می‌تواند شامل ابزارهای کمی و همچنین قضاوت و تجربه خود در تصمیم‌گیری درباره خرید و فروش دارایی باشد. رویکرد آنها ممکن است کاملاً الگوریتمی، اختیاری یا مابین این دو باشد اما سوالی که قرار است در این مقاله به آن پاسخ داده شود، مدیریت فعال در ترید است؛ برای آشنایی با این روند تا انتهای مطلب با ما همراه باشید. 

آشنایی با اصطلاح مدیریت فعال در ترید 

به طور کلی، درجه موفقیت یک مدیر مالی، ثبت عملکرد بهتر از یک معیار و در عین حال دستیابی به اهدافی مانند مدیریت ریسک، به حداقل رساندن میزان مالیات پرداختی یا انطباق با استانداردهای محیطی، اجتماعی و ابری است. برای مثال، مدیران صندوق‌ های فعال ممکن است کار خود را بر اساس تحلیل‌ های فنی، پیش‌ بینی‌ ها و تحقیقات، از جمله استفاده از ابزارهای کمی و نظرات شخصی (بر اساس تجربه خرید و فروش دارایی‌ها) انجام دهند. به عبارت دیگر، یک مدیر فعال ممکن است تنها بر اساس الگوریتم‌ها یا نظر شخصی خود عمل کند؛ البته می توان از ترکیب این دو روش نیز استفاده کرد.

برخلاف اصطلاح مدیریت فعال در ترید، مفهومی به نام مدیریت منفعل وجود دارد که گاهی اوقات به آن نمایه سازی می گویند. حامیان این روش مدیریتی، معتقدند در صورتی بهترین نتیجه حاصل می شود که خرید دارایی ها بر اساس وضعیت یک یا چند شاخص بازار انجام شود. آنها مدیریت منفعل را برتر می دانند زیرا خطای انسانی و سوگیری را از بین می برد.

به طور کلی، مدیران فعال معتقدند که اگر سرمایه‌گذار از عملکردی مشابه یا کمی بهتر از شاخص بازار راضی نباشد، احتمالاً استفاده از رویکرد مدیریت فعال برای آنها مناسب‌تر است. 

تفاوت مدیریت فعال با مدیریت منفعل

مدیران فعال باید نسبت به متغیرهای بازار مالی حساس باشند؛ در مقابل، مدیران منفعل به این متغیرها واکنش نشان نمی دهند زیرا سرنوشت سبد سرمایه گذاری آنها به یک شاخص خاص مرتبط است. در مدیریت پرتفوی، یک بیانیه سیاست سرمایه گذاری باید برای توصیف استراتژی صندوق ایجاد شود. به طور کلی استراتژی های سرمایه گذاری را می توان به سه گروه اصلی تقسیم کرد: 

1) استراتژی سرمایه گذاری غیرفعال به تغییرات بازار سرمایه واکنشی نشان نمی دهد. به عنوان مثال، یک سبد سرمایه گذاری مرتبط با شاخص S&P500 ممکن است در پاسخ به تغییرات در ترکیب شاخص، مجموعه ای از دارایی ها را اضافه یا حذف کند اما نسبت به تغییرات ارزش یک اوراق بهادار خاص در بازار واکنشی نشان نمی دهد.

2) یک استراتژی سرمایه گذاری فعال به تغییرات در بازار سرمایه پاسخ می دهد. مدیریت فعال یک سبد سرمایه گذاری به این معنی است که وزن دارایی های آن به طور کلی با وزن سبد سرمایه گذاری معیار متفاوت است. تفاوت در وزن دارایی در واقع نشان دهنده انتظارات متفاوت مدیر فعال در کل بازار است و هدف این کار، ثبت عملکرد بهتر نسبت به پرتفوی مرجع (آلفا) است.

3) استراتژی سرمایه گذاری نیمه فعال یک رویکرد افزایش یافته با شاخص است که در آن آلفا ردیابی می شود اما توجه بیشتری به ریسک انحراف از معیار داده می شود.

روش پیگیری در مدیریت فعال در ترید

فرآیند مدیریت فعال در ترید دارای سه مرحله اصلی است: برنامه ریزی، اجرا و بازخورد.

1. مرحله برنامه ریزی

در مرحله برنامه ریزی، اهداف و محدودیت های سرمایه گذار مشخص می شود. بر این اساس حداقل سود مورد انتظار، حداکثر زیان قابل تحمل، بازه زمانی، مسائل مالیاتی و محدودیت های قانونی در نظر گرفته شده است. سپس بر اساس این اهداف و محدودیت ها می توان یک بیانیه سیاست سرمایه گذاری (IPS) ایجاد کرد. اطلاعات موجود در IPS معمولاً شامل الزامات گزارش‌ دهی، دستورالعمل‌ های تعادل مجدد، ارتباطات در مورد دارایی‌ های سرمایه‌ گذاری‌ شده، هزینه‌ های مدیریت و استراتژی‌ های معاملاتی است. متعاقباً مدیر فعال باید پیش‌بینی‌های خود را در خصوص میزان ریسک و احتمال سود دارایی‌های مختلف آماده کند تا مبنای پرتفوی آماده شود. در نهایت تخصیص دارایی بر اساس نظر مدیر و اطلاعات IPS انجام خواهد شد.

2. مرحله اجرا

در مرحله اجرا، پورتفولیو پس از ایجاد و بررسی اجرا می شود. مدیران فعال، استراتژی های سرمایه گذاری و انتظارات بازار سرمایه خود را ترسیم می کنند و از اطلاعات به دست آمده برای خرید اوراق بهادار استفاده می کنند. اصولاً مدیران سبد سهام خود را بهینه می کنند تا استراتژی های معاملاتی آن با سطح ریسک پذیری سرمایه گذار انطباق داشته باشد.

3. مرحله بازخورد

در مرحله سوم، سرمایه از طریق تعادل پرتفوی با استفاده از اطلاعات IPS مدیریت خواهد شد. علاوه بر این، عملکرد پرتفوی به صورت دوره ای توسط سرمایه گذار ارزیابی می شود تا از دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده اطمینان حاصل شود.

برای کسب اطلاعاتی در مورد رمزارزها و آموزش ارز دیجیتال بر روی لینک کلیک کنید.

نمونه ای از مدیریت فعال در ترید

سرمایه گذارانی که به مدیریت فعال در ترید اعتقاد دارند، اشکال قوی تر از فرضیه بازار کارآمد (EMH) را پشتیبانی نمی کنند. فرضیه EMH بیان می‌کند که «شکست بازار در درازمدت غیرممکن است زیرا تأثیر تمام اطلاعات عمومی از قبل در قیمت سهام لحاظ شده است.»

از سوی دیگر، طرفداران EMH بر این باورند که «سهام‌دارانی که وقت خود را صرف خرید و فروش سهام می‌کنند تا از نوسانات مکرر بازار سود ببرند، احتمالاً از سرمایه‌گذارانی که فقط سهام شاخص‌های اصلی را خریداری می‌کنند، عملکرد ضعیف‌تری خواهند داشت.» البته این جمله که مدیریت فعال در بلندمدت سود کمتری نسبت به مدیریت منفعل خواهد داشت در همه موارد درست نیست. به عنوان مثال، صندوق رشد Fidelity Blue Chip Growth را در نظر بگیرید که به طور فعال مدیریت می شود و از شاخص رشد راسل 1000 به عنوان معیار خود استفاده می کند. طی پنج سال منتهی به 30 ژوئن 2020، صندوق فیدلیتی 17.35 درصد بازدهی داشت، در حالی که راسل 1000 15.89 درصد سود را ثبت کرد. بنابراین، صندوق Fidelity در این دوره پنج ساله 1.46 درصد از شاخص معیار خود عملکرد بهتری داشته است.

مزایای استفاده از مدیریت فعال در ترید

یکی از مزایای مدیریت فعال، توانایی انتخاب از بین انواع دارایی ها و استراتژی های سرمایه گذاری است. برخی از دلایلی که سرمایه گذاران را به سمت مدیریت فعال در ترید هدایت می کند عبارتند از:

• سرمایه گذاران معتقد هستند که از طریق مدیریت فعال در ترید (حداقل در کوتاه مدت) می توانند عملکرد بهتری نسبت به بازار یا یک شاخص خاص داشته باشند.
• سرمایه گذاران می توانند شایسته ترین مدیران فعال را انتخاب کنند.
• ممکن است سرمایه گذاران با نوسانات متفاوت از بازار به عنوان یک کل رفتار کنند.
• سرمایه گذاران می توانند استراتژی خاصی را برای مطابقت با اهداف سرمایه گذاری خود دنبال کنند.
• سرمایه گذاران به دارایی های جایگزینی که مستقیماً با بازار مرتبط نیستند (مانند املاک و مستغلات) دسترسی خواهند داشت.

معایب استفاده از مدیریت فعال در ترید

وجوهی که مدیریت فعال دارند معمولاً کارمزد بیشتری نسبت به وجوه مدیریت منفعل دارند زیرا سرمایه گذار برای کمک گرفتن از مشاوران متخصص در سرمایه گذاری فعال و همچنین عملکرد خوب سبد خود نسبت به کل بازار باید هزینه بیشتری بپردازد. به غیر از این، اگر مدیران فعال سرمایه گذاری ضعیفی داشته باشند، خطر ضرر وجود دارد. حتی اگر فرآیند مدیریت فعال تجارت نتایج خوبی به همراه داشته باشد. برخی از مقالات نشان می‌دهند که در طولانی مدت، پورتفولیوهایی که توسط مدیران فعال مدیریت می‌شوند، عموماً (اما نه همیشه) عملکرد بدتری نسبت به پورتفولیوهایی با مدیریت غیرفعال دارند.

تاثیر مدیریت فعال در ترید و سرمایه گذاری ارز دیجیتال

سرمایه گذارانی که مدیریت فعال در فضای ارز دیجیتال را انتخاب می کنند، رفتاری مشابه با همتایان خود در بازار سهام دارند. آنها سعی می کنند شروع روند صعودی یا پایان روند نزولی را برای خرید بیت کوین، اتریوم و سایر دارایی های دیجیتال تشخیص دهند. علاوه بر این، آنها از تحلیل تکنیکال برای بررسی روند قیمت ها و تلاش برای پیش بینی حرکات آتی بازار استفاده می کنند. مشابه بازار سهام، اکنون به سرمایه‌گذاران در دنیای رمزارز استراتژی‌های مدیریت فعالی ارائه می‌شود که به عنوان مثال، هدفشان برتری بر بیت کوین و شاخص‌هایی مانند شاخص رمزنگاری نزدک (متشکل از هشت ارز دیجیتال اصلی) است.

با توجه به نوسانات قیمت ارز دیجیتال، انتخاب یک مدیر فعال (شرکت یا متخصص) برای ساخت سبد ارزهای دیجیتال بدون شک با ریسک های بیشتری همراه خواهد بود. البته نوسانات یک شمشیر دولبه است که امکان سود و همچنین احتمال ضرر را نیز شامل می شود.

آیا مدیریت فعال در ترید برای شما مناسب است؟

مدیریت فعال در ترید به این معنی است که یک مدیر سرمایه گذاری حرفه ای تصمیم می گیرد چه زمانی و چه مقدار از دارایی ها را بخرد یا بفروشد. در این سبک مدیریت؛ هدف، عملکرد بهتر در مقایسه با یک «معیار» خاص است. این در تضاد با مدیریت منفعل است که در آن انتظار می‌رود مجموعه دارایی‌ها عملکردی مشابه یا کمی بهتر از یک شاخص داشته باشند. بنابراین، اگر به دنبال یک استراتژی سرمایه گذاری کوتاه مدت با پتانسیل بازدهی بالاتر هستید، مدیریت فعال در ترید ممکن است انتخاب خوبی برای شما باشد. البته قبل از سرمایه گذاری در یک صندوق فعال یا استخدام یک مدیر فعال حرفه ای، حتما تحقیقات کاملی انجام دهید و خطرات احتمالی آن را درک کنید.

یکی از مهم ترین اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال، اندیکاتور SOPR است؛ در بازار ارز دیجیتال همواره پیش بینی قیمت یک رمزارز و اینکه به کدام سمت حرکت می کند کار بسیار دشواری است؛ همین امر موجب شده است که افراد حاضر در بازارهای مالی، از اندیکاتورها برای پیش بینی دقیق تر قیمت استفاده کنند زیرا استفاده از این شاخص ها به آنها تصویر واضح تری از اعمال خریداران و فروشندگان ارائه می دهد. همانطور که می دانید افرادی که به تازگی وارد دنیای معاملات ارزهای دیجیتال می شوند ممکن است هنگام تجزیه و تحلیل بازار با سردرگمی مواجه شوند، استفاده از اندیکاتورها می تواند برای آنها بسیار مفید واقع شود. اندیکاتورهای بسیار زیادی در بازارهای ارز دیجیتال وجود دارند که همواره مورد استفاده کاربران قرار می گیرند، اندیکاتور SOPR نیز یکی از این اندیکاتورها است که تحلیلگران و موسسات از آن برای تحلیل روند بیت کوین بهره می برند. کاربران فعال در بازارهای مالی از اندیکاتور SOPR تغییر روند BTC را پیش بینی و نقاط ورود و خروج بزرگترین ارز دیجیتال را شناسایی می کنند. ما در این مقاله به بررسی دقیق اندیکاتور SOPR می پردازیم و ویژگی ها و نحوه محاسبه آن را برای شما شرح می دهیم.

آشنایی با اندیکاتور SOPR

اگر شما در بازارهای مالی فعال باشید و با مفاهیم این بازار نیز آشنا باشید بدون شک تاکنون با اندیکاتور SOPR مواجه شده اید و این سوال برای شما نیز مطرح شده است که اندیکاتور SOPR چیست و چه کاربردی دارد؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که اندیکاتور SOPR مخفف عبارت Spent Output Profit Ratio است. این اندیکاتور به معنی نسبت خروج مصرف شده است که از اندیکاتورهای بسیار ساده و مفید بازار ارز دیجیتال محسوب می شود. این اندیکاتور برای تجزیه و تحلیل ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرد، استفاده از این اندیکاتور امکان تحلیل دقیق داده های بازار و پیش بینی میزان سود و ضرر را در بازه زمانی خاص به شما می دهد تا شما از این طریق بتوانید قیمت رمزارزها را به درستی پیش بینی کنید.

نکته قابل توجه در مورد اندیکاتور SOPR این است که این اندیکاتور پیش بینی میزان سود و زیان ناشی از معاملات را در تایم فریم مشخص انجام می دهد. همچنین شما در هنگام استفاده از این اندیکاتور می توانید میزان سود تحقق یافته برای همه کوین های در حال گردش در زنجیره را مشاده کنید، همچنین نسبت سود خروجی مصرف شده تجسمی از میزان کسب سود در بلاک چین در هر لحظه از زمان است که شما می توانید با استفاده از آن میزان سود احتمالی همه ارزهای بلاک چین را پیش بینی کنید.

برای کسب اطلاعاتی در مورد دنیای رمزارزها و آموزش ارز دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.

آموزش نحوه محاسبه اندیکاتور SOPR

قبل از آن که به نحوه محاسبه اندیکاتور SOPR بپردازیم، باید بدانید که محاسبه این اندیکاتور بسیار ساده و آسان است. برای محاسبه، تنها کاری که باید انجام دهید این است که ارزش تحقق یافته فروش توکن مورد نظر (برحسب دلار) را در ارزش ارز مورد نظر خودتان در زمان خرید تقسیم کنید، به بیان دیگر این اندیکاتور برابر است با قیمت فروش / قیمت خرید. در تصویر بالا می توانید فرمول دقیق نحوه محاسبه اندیکاتور SOPR را مشاهده کنید.

 برای مثال اگه شما 0.003 اتریوم را با قیمت سه هزار دلار خریده و در قیمت چهار هزار دلار فروخته باشید، مقدار شاخص SOPR برابر با 1.3 خواهد بود. توجه داشته باشید همانطور که در قسمت بالا ذکر کردیم، برای محاسبه SOPR باید میزان سود تحقق یافته از ارز دیجیتال مورد نظر را به ارزش آن ارز، در زمان خرید تقسیم کنید و از این طریق می توانید به درستی محاسبه را انجام دهید. همچنین باید بدانید که این اندیکاتور دارای سه محدوده است که اولین محدوده، خط مبنا یا منطقه سر به سر شناخته می شود که با عدد یک نشان داده می شود، زمانی که اندیکاتور SOPR برابر با یک شود، بدین معنا است که دارندگان رمزارز بیت کوین با همان قیمتی که خرید کرده اند، کوین یا رمزارز دیجیتال خود را فروخته اند و در این شرایط سود تحقق یافته ای را نداشته اند.

سود و ضرر تحقق یافته چیست؟

قبل از آن که به بررسی نحوه استفاده از اندیکاتور SOPR بپردازیم بهتر است ابتدا با عبارت سود و ضرر تحقق یافته آشنا شوید، زیرا این عبارت در بازارهای معاملاتی بسیار پر تکرار است، اگر چیستی این عبارت برای شما نیز سوال شده است، باید بدانید که سود و ضرر تحقق یافته در واقع به میزان سود و ضرری اشاره می کند که یک سرمایه گذار پس از انجام یک معامله مشخص متحمل می شود.

ممکن است یک رمزارز در بازه مشخصی بیش از ۱۰۰ درصد سود یا زیان داشته باشد اما اگر شما در سقف ۲۰ درصد سود یا زیان، پوزیشن را بسته باشید و پوزیشن خود را به اتمام برسانید، سود و ضرر تحقق‌ یافته شما همین مقدار ۲۰ درصد خواهد بود، در واقع این سود و ضرر تنها زمانی که پوزیشن را ببندید و سود و ضرر به حساب شما منتقل شود، قابل‌ محاسبه است.

معرفی مهم ترین ویژگی های اندیکاتور SOPR

این اندیکاتور مانند دیگر اندیکاتورهای بازار ارزهای دیجیتال دارای ویژگی ها برجسته ای است که ما در این قسمت از مقاله قصد داریم به معرفی آن بپردازیم.

• اندیکاتور SOPR همواره به عنوان یکی از مهم ترین شاخص ها در تحلیل فاندامنتال ارزهای دیجیتال شناخته می شود.
• معامله گران در استفاده از این اندیکاتور می توانند سود یا ضرر تحقق یافته برای کوین ها را مشاهده کنند.
• این شاخص در محدوده عدد یک نوسان می کند.

این شاخص به صورت زمان دار محاسبه می شود؛ به طور مثال می تواند به صورت روزانه یا ساعتی محاسبه شود، در صورتی که به شکل روزانه محاسبه شود، معادل با سود یا ضرر تحقق یافته کوین هایی است که در آن روز فروخته شده اند.

نحوه استفاده از اندیکاتور SOPR در معاملات به چه شکل است؟

اگر برای شما نیز نحوه استفاده این اندیکاتور در معاملات سوال شده است باید بدانید که دو روش برای استفاده از اندیکاتور SOPR وجود دارد و اگر شما این دو روش را فرا گیرید می توانید به راحتی از این اندیکاتور بهره ببرید. توجه داشته باشید که روش اول با بهره گیری از مقدار اندیکاتور انجام می شود، در روش دوم نیز با توجه به روند انجام می شود. در قسمت زیر سه حالت را شرح می دهیم که روش اول ممکن است در یکی از این سه حالت به وجود آید:

• حالت اول، بزرگتر از یک (SOPR > 1): اگر مقدار اندیکاتور SOPR بزرگتر از ۱ باشد، در این صورت فرد سود خوبی به دست می آورد زیرا تمامی فروش ‌ها به‌ صورت میانگین با سود انجام می ‌شود.
• حالت دوم، مساوی با یک (SOPR = 1): در این صورت توکن‌ های فروخته‌ شده در یک بازه زمانی مشخص، به ‌صورت سر به سر فروخته شده‌اند و مانند حالت اول فرد سود قابل توجهی را به دست نمی آورد.
• حالت سوم کمتر از یک (SOPR < 1): در این حالت فرد هیچ سودی به دست نمی آورد زیرا توکن‌ های فروخته ‌شده در یک بازه زمانی مشخص، با زیان فروخته شده‌اند و می توان گفت که معامله با سود مواجه شده است.

روش دوم: همانطور که در قسمت بالا شرح دادیم، روش دوم توجه اصلی بر روند SOPR است، این روش ممکن است در دو حالت قسمت زیر رخ دهد.

• حالت اول این است که روند SOPR رو به بالا باشد: هنگامی که روند رو به بالا باشد، سود محقق شده است و توکن هایی که در سود قرار دارند به افراد دیگر منتقل شده اند. حالت اول نشان می دهد که سرمایه گذارانی که در سود قرار دارند، در حال افزایش فروش هستند یا شرایط بازار برای فروشندگان به سمت سود دهی بیشتر در حال حرکت است.
• حالت دوم نیز این است که روند SOPR رو به پایین باشد: ضرر هنگامی محقق می شود که این روند رو به پایین حرکت کند؛ در این حالت ارزهایی که در ضرر بوده اند به دیگران منتقل می شوند. حالت دوم نشان دهنده این موضوع است که سرمایه گذارانی که ضرر کرده اند نسبت به قبل در حال افزایش فروش هستند و شرایط کلی بازار برای فروشندگان به سمت سود کمتر در حال حرکت است.

برای کسب اطلاعاتی در مورد نحوه ثبت نام در صرافی مکسی به صورت تصویری، بر روی لینک کلیک کنید.

بهترین سناریو عملی برای سرمایه گذاری با استفاده از اندیکاتور SOPR

اگر روند بازارها را از گذشته تا امروز بررسی کنید متوجه می شود که در بازارهای صعودی، اصلاح بازار دقیقاً قبل از شروع روند صعودی آغاز شده و سبب می‌ شود مقدار SOPR به پایین ‌تر از ۱ کاهش یابد. این زمان، بهترین وقت برای خرید و استفاده از روند صعودی پیش رو خواهد بود و افرادی که در این زمان به خرید می پردازند معمولا سود قابل توجهی را کسب می کنند؛ همچنین در ابتدای روندهای نزولی هم ممکن است اصلاح بازار رخ دهد که سبب بالا رفتن مقدار SOPR به بالای ۱ خواهد شد، در این صورت هم بهتر است برای فروش ارزهای خودتان اقدام کنید تا با ضرر مواجه نشوید در غیر این صورت ممکن است ضرر قابل توجهی را متحمل شوید.

معرفی انواع اندیکاتور SOPR

در معرفی انواع اندیکاتور SOPR باید بدانید که به طور کلی فقط سه نوع اندیکاتور SOPR وجود دارد که شامل SOPR تعدیل‌ شده، SOPR کوتاه ‌مدت و SOPR بلندمدت می شود. هر کدام از آنها نیز تعاریف و کاربردهای خاص خود را دارا هستند که در قسمت زیر به بررسی هر کدام می پردازیم:

۱. SOPR تعدیل شده

در معرفی انواع اندیکاتور، اولین اندیکاتور شاخص SOPR تعدیل ‌شده (Adjusted SOPR یا به ‌اختصار aSOPR) است. بهتر است بدانید که در این شاخص معمولا معاملات صورت گرفته به غیر از معاملاتی که عمری کمتر از یک ساعت دارد مورد بررسی قرار می گیرند؛ همین امر موجب شده است که این شاخص دقت بیشتری از حالت استاندارد داشته باشد. بسیاری از تراکنش‌ هایی که عمری کمتر از ۱ ساعت دارند، مربوط به تراکنش‌ های رله هستند و پس از مدت‌ زمان کوتاهی دوباره بر می ‌گردند؛ به همین دلیل نمی‌ توان در محاسبات به آنها اعتماد کرده و در مورد آنها با قاطعیت صحبت نمود.

۲. SOPR بلندمدت

هولدرها از این اندیکاتور SOPR استفاده می ‌کنند و برای محاسبه آن از تمام تراکنش ‌های بلاک چین که طول عمری بیشتر از ۱۵۵ روز دارند استفاده می ‌نمایند. این اندیکاتور با اسم Long-Term Holder SOPR یا به اختصار LTH-SOPR شناخته می ‌شود و برای محاسبه آن به بازه‌ های زمانی کمتر از ۱۵۵ روز توجه نمی ‌شود.

از ویژگی های مهم این شاخص می توان به واکنش پذیری بسیار کم به نوسانات بازار اشاره کرد. بهتر است بدانید که این شاخص واکنش بسیار کمی به نوسانات از خود نشان می دهد و در عین حال رفتار سرمایه گذاران با تجربه بازار را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد؛ همچنین برخلاف SOPR استاندارد و تعدیل‌ شده که بیشتر در اطراف عدد ۱ نوسان دارند، محدوده نوسان اندیکاتور SOPR بلندمدت، بین ۰.۸ تا ۲ است؛ به این دلیل که هولدرهای بلندمدت معمولاً با سود بیشتری ارزهای خودشان را می‌ فروشند.

برای اطلاع از نحوه معامله با اسمارت مانی، بر روی لینک کلیک کنید.

۳. SOPR کوتاه مدت

برخلاف LTH-SOPR، برای محاسبه اندیکاتور STH-SOPR یا Short-Term Holder SOPR سود و ضرر معاملاتی که در ۱۵۵ روز گذشته انجام شده‌ اند، بررسی می ‌شوند و براساس آن رفتار سرمایه‌ گذارانی که به‌ تازگی وارد بازار شده‌اند، تحلیل می ‌شود.

بنابر آمارهای به دست آمده، معمولا رمزارزهایی که در 155 رو گذشته خریداری می شوند به نوعی سرمایه در گردش بازار به حساس می آیند و همچنین احتمال معامله آنها بسیار زیاد است. شما می توانید با استفاده از این شاخص، عملکرد کامل سرمایه گذارانی که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال شده اند را بررسی کنید و واکنش آنها را به نوسانات بازار متوجه شوید.

از آنجا که در این اندیکاتور تراکنش‌ های کمتر از ۱ ساعت مدنظر قرار نمی ‌گیرند و همچنین به ‌دلیل تازه‌ وارد بودن سرمایه‌ گذاران این احتمال وجود دارد که آنها رفتارهای جمعی داشته باشند؛ دامنه نوسان این اندیکاتور، خیلی بیشتر از دامنه نوسان اندیکاتور  SOPR استاندارد است.

در بالاترین سطح، اصطلاح "مولتی چین" یا چند زنجیره ای، به سادگی به اکوسیستم صدها بلاک چینی که امروزه وجود دارند اشاره دارد. با این حال، این اصطلاح بیشتر برای توصیف برنامه‌هایی استفاده می‌شود که روی چندین بلاک چین راه‌اندازی می‌شوند که به طور گسترده به عنوان «برنامه‌های چند زنجیره‌ای» شناخته می‌شوند. Multichain یک پلتفرم و پل برای ارزهای دیجیتال و توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) در سراسر بلاک چین است. این شبکه قبلاً با نام Anyswap شناخته می شد و به کاربران اجازه می داد بلاک چین خود را ایجاد کنند. انتقال نقدینگی بین بلاک‌ چین‌ های مختلف یا برقراری ارتباط بین آن‌ها یکی از دغدغه‌های معامله‌گران رمزارز است که برخی از پروژه‌ها با استفاده از پل بلاک چین، این مشکل را حل کرده اند.

مولتی چین چیست؟

MCN روتر نهایی برای Web3 و زیرساختی برای تعاملات دلخواه درون زنجیره ای است. فناوری چند زنجیره ای در 20 جولای 2020 به دنیا معرفی شد تا نیازهای آشکار بلاک چین های مختلف برای برقراری ارتباط با یکدیگر را برآورده کند. هر بلاک چین جامعه و اکوسیستم خاص خود را دارد و خدمات منحصر به فرد خود را ارائه می دهد. برای اینکه این صنعت به سطح بعدی برای مصرف کنندگان برسد، به یک راه سریع، ایمن و قابل اعتماد برای تبادل ارزش، داده و اعمال کنترل در زنجیره ها و بلاک چین نیاز دارد.

به لطف راه حل های توسعه یافته توسط Multichain، همه بلاک چین ها می توانند همکاری کنند. هیچ محدودیتی برای زنجیره های اتریوم، زنجیره های لایه ۲ که باید توسط اتریوم یا انواع زنجیره بیت کوین نهایی شوند، وجود ندارد. در حال حاضر این پلتفرم از 51 شبکه بلاک چین پشتیبانی می کند و کاربران می توانند دارایی های خود را بین این شبکه ها انتقال دهند. این پلتفرم روزانه میزبان بیش از 5 میلیارد دلار ارزش قفل شده و 100 میلیون دلار انتقال دارایی بین بلاک چین است. آزمایشگاه بایننس 60 میلیون دلار در این پروژه سرمایه گذاری کرد.

مولتی چین چگونه کار می کند؟

شبکه مولتی چین (Multichain) از دو روش برای پیوند دادن توکن ها استفاده می کند. روش اول از قراردادهای هوشمند برای قفل کردن توکن ها در بلاک چین و انتقال توکن ها به بلاک چین استفاده می کند. هنگامی که این روش امکان پذیر نباشد، از استخرهای نقدینگی در سراسر زنجیره برای تراکنش توکن های منتقل شده استفاده می کند. معمولا تمام این کارها در کمتر از 5 دقیقه انجام می شود. شبکه مولتی چین از شبکه‌های ماشین مجازی اتریوم (EVM) و انواع شبکه‌های بلاک چین با استفاده از فناوری‌های مختلف مانند کازماس و ترا پشتیبانی می‌کند. مولتی چین خدمات پل زدن مشابهی را برای توکن های غیر قابل تعویض ارائه می دهد. پروژه هایی که می خواهند پل بسازند می توانند با Multichain کار کنند تا آنها را به بلاک چین های جدید صادر کنند. این سرویس کاملا رایگان است و در کمتر از یک هفته تکمیل می شود.

مزایای شبکه مولتی چین چیست؟

ویژگی های منحصر به فرد شبکه Multichain برای سازمان ها و بانک ها جذاب است زیرا نیاز به مجوز برای دسترسی به آن در آنجا لحاظ شده است. حریم خصوصی تضمین شده است و توسعه دهندگان می توانند مواردی مانند سطح توافق، پاداش استخراج، حداکثر اندازه و حجم شبکه را تعیین کنند.

• استریم: در فناوری چند زنجیره ای، یک پایگاه داده خصوصی را می توان به اشتراک گذاشت که به آن ویژگی استریم می گویند. استریم ها می توانند داده های خام را در بلاک چین بازیابی ذخیره کنند. این در واقع مجموعه‌ای از آیتم‌ها است و هر آیتم حاوی یک مهر زمانی خاص، کلیدهای اختیاری برای بازیابی اطلاعات، امضای دیجیتال و داده است.

• اتصال همتا به همتا: توافق در شبکه چند زنجیره ای زمانی اتفاق می افتد که گره های بلاک چین با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. هویت هر فرد با یک آدرس همراه با لیستی از مجوزها مشخص می شود اما گره ها برای یکدیگر پیام می فرستند و در صورت خوشایند نبودن پیام، امکان قطع ارتباط وجود دارد.

• مقیاس پذیری: شبکه چند زنجیره ای می تواند مشکل مقیاس پذیری بلاک چین را با استفاده از روش ذخیره سازی داده های دو زنجیره ای حل کند.

• استخراج: عملیات استخراج توسط گروهی از مدیران شبکه انجام می‌شود و از اجماع توزیع‌ شده توسط تأییدکنندگان خاص استفاده می‌کند. برای جلوگیری از هرگونه انحصار در فرآیند استخراج، تنها یک اعتبارسنجی در هر بلوک وجود دارد. برخلاف استخراج بیت کوین که گره ها باید مشکلات محاسباتی پیچیده ای را حل کنند، در اینجا هر کاربر دارای مجوز می تواند یک بلاک جدید ایجاد کند.

مشکلات شبکه مولتی چین چیست؟

برنامه های مولتی چین، راه حلی برای توسعه دهندگان جهت دسترسی به گسترده ترین شبکه ممکن از کاربران است اما با تمام این مزایا، محدودیت هایی نیز دارد. 

مشکلات فنی 

تلاش برای ساخت، نگهداری و بروزرسانی یک برنامه مولتی چین بسیار زیاد است، به خصوص به این دلیل که بلاک چین های جدید دائما در حال ظهور هستند. برای هر بلاک چین جدید، توسعه دهندگان باید کد خود را تغییر دهند تا با الزامات فنی خاص بلاک چین مطابقت داشته باشد، اطمینان حاصل کنند که کد به خوبی نوشته شده و ایمن است و هر نمونه را به طور جداگانه حفظ کنند.

به همین دلیل است که برنامه های کاربردی مولتی چین اغلب در یک اکوسیستم خاص باقی می مانند و پیچیدگی فنی راه اندازی یک برنامه جدید را کاهش می دهند. به عنوان مثال، برنامه های کاربردی در اتریوم به احتمال زیاد به زنجیره های سازگار با EVM گسترش می یابند.

جداکردن نقدینگی

افزایش نقدینگی منجر به یک چرخه خودتقویت کننده می شود. یک صرافی غیرمتمرکز با بالاترین نقدینگی می‌تواند کمترین لغزش را برای معاملات، گسترده‌ترین اسلیپیج نقدینگی و بالاترین بازده را برای تامین‌کنندگان نقدینگی ارائه دهد. این یکی از بزرگترین تمایزهای رقابتی بین پروتکل های DeFi است. 

عدم اتصال بین نمونه های جداگانه یک برنامه چند زنجیره ای یک مشکل بزرگ برای برنامه های مالی غیرمتمرکز است. در پارادایم فعلی، برنامه های کاربردی چند زنجیره ای دیفای دارای استخرهای نقدینگی جداگانه برای هر بلاک چین هستند که نقدینگی در دسترس کاربر نهایی را جدا می کند.

تفاوت بین شبکه مولتی چین و کراس چین چیست؟

Cross-chain یک فناوری جدید در حوزه بلاک چین است که برای تسهیل تعامل و همکاری بین بلاک چین های مختلف طراحی و ساخته شده است. این امکان را به کاربران می دهد تا بدون کمک شخص ثالث در شبکه بلاک چین اطلاعات را مبادله کنند. فرض کنید یک ارز بیت کوین در کیف پول خود دارید و ارز دیگری ندارید و برای تکمیل یک پروژه باید یک قرارداد هوشمند در شبکه اتریوم اجرا کنید. 

مطمئناً برای اجرای چنین قراردادی به ارز اتر نیاز دارید اما با استفاده از فناوری زنجیره متقابل می توانید بیت کوین خود را وارد شبکه اتریوم کنید و بدون تبدیل آن در صرافی، قرارداد هوشمند مورد نظر را اجرا کنید. فناوری زنجیره متقابل بین دو شبکه بیت کوین و اتریوم ارتباط برقرار می کند و دارایی ها بین دو شبکه منتقل می شود. 

در حال حاضر پروژه های متعددی در زمینه رمزنگاری پلتفرم های زنجیره ای را به کاربران ارائه می دهند که یکی از محبوب ترین آنها شبکه مولتی چین است. این شبکه یک پروتکل زنجیره ای متقابل است که هدف اصلی آن تبدیل شدن به نسل سوم روتر وب است. یکی از دلایل اصلی استقبال کاربران از Multichain، سرمایه بالای قفل شده در آن و تعداد بالای شبکه های پشتیبانی شده توسط این پروتکل است.

این روزها با الزامی شدن احراز هویت در صرافی کوکوین، کاربران ایرانی دیگر نمی توانند در این صرافی معاملات خود را انجام دهند. به همین خاطر یکی از اصلی ترین دغدغه های کاربران واریز تتر از صرافی کوکوین به نوبیتکس است. در این مقاله می خواهیم به بررسی این فرآیند و نحوه آموزش واریز تتر از صرافی کوکوین به نوبیتکس بپردازیم. با ما تا انتهای مطلب همراه شوید تا به صورت گام به گام این مراحل را به شما آموزش دهیم. 

مراحل واریز تتر از صرافی کوکوین به نوبیتکس

برای اینکه عملیات واریز تتر از صرافی کوکوین به نوبیتکس را انجام دهیم، بایستی وارد صرافی نوبیتکس شویم. در قسمت داشبورد صرافی می توانید عملیات واریز و برداشت را به راحتی انجام دهید. برای انجام عملیات واریز، دو راه حل وجود دارد یا باید وارد قسمت واریز شده و این کار را انجام داد، یا در قسمت کیف پول های من این کار را انجام دهید. 

در قسمت کیف پول های من وارد آیتم واریز در قسمت بالا شده و بر روی آن کلیک کنید.

در این قسمت می توانید  لیست رمزارزهایی که صرافی نوبیتکس ارائه داده را مشاهده کنید. در این قسمت بر روی رمزارز تتر یا TRC20 کلیک کنید.

در این بخش وارد قسمت واریز تتر می شوید. اینجا نوع شبکه ‌ای که می خواهیم عملیات انتقال را انجام دهیم برای ما نمایش داده می شود.

در این قسمت سه شبکه TRC20، ERC20، BEB20 در صرافی نوبیتکس نمایش داده می شود. باید این شبکه را مناسب با آن صرافی یا کیف پولی که می خواهید انتقال از آن را انجام دهید انتخاب کنید؛ یعنی دو تا شبکه یا آیتم مشابه به یکدیگر باشد. 

که در این قسمت شبکه TRC20  را انتخاب می کنیم. بعد از انتخاب شبکه، باید قسمت آدرس ولت شبکه را کپی یا اسکن کنید تا بتوانید انتقال را به راحتی انجام دهید.

بعد از اینکه آدرس را کپی کردید وارد صرافی کوکوین می شوید. در صرافی کوکوین در قسمت پایین، برای اینکه بخواهید به کیف پول خودتان دسترسی داشته باشید، بایستی وارد آیکون Asset که همان کیف پول صرافی کوکوین است، شوید. روی گزینه Asset کلیک کرده و وارد کیف پول صرافی کوکوین شوید.

برای انجام عملیات واریز و برداشت، می توانید وارد قسمت deposit و withdraw شوید. برای اینکه بخواهید رمزارزی را از کوکوین به نوبیتکس انتقال دهید باید وارد آیتم withdraw شوید. 

وارد قسمت برداشت صرافی می شویم، در این قسمت می توانید رمزارزی را که قصد انتقال آن را دارید انتخاب کنید. علاوه بر این، در این قسمت لیست رمزارزهایی را که قابلیت برداشت را دارند را می توانید مشاهده کنید. 

ما می خواهیم تتر یا همان USDT را برداشت کنیم، بنابراین روی این رمزارز کلیک می کنیم. بعد از کلیک وارد صفحه برداشت رمزارز در صرافی کوکوین می شویم.

نکته ای که باید در مورد این قسمت در نظر داشته باشید این است که در قسمت پایین یک سری نکاتی را گوشزد کرده که باید تمامی این موارد را در نظر بگیرید. 

در بخش اول این قسمت بیان شده است که شما به صورت روزانه حق برداشت معادل یک بیت کوین را از این صرافی دارید. در بخش دوم این صرافی، پولی را به سایت یا پیش فروشی که برای سپرده گذاری برای این سایت هست را انتقال ندهید. در قسمت سوم در خصوص مدت زمان برداشتی که ممکن است طول بکشد (حدود 30 دقیقه اینجا ذکر کرده) توضیحاتی ارائه کرده است. شرایط برداشت، بستگی به نکاتی دارد که شما می خواهید انتقال را انجام دهید. 

در قسمت بالا هم محل جای گذاری آدرس ولت یا کیف پول صرافی است که می توانید در این قسمت جایگذاری کنید.

در قسمت بعدی، شما شبکه ای را که می توانید در آن انتقال را انجام دهید انتخاب می کنید. حال در صرافی نوبیتکس، شبکه TRC20  را انتخاب می کنیم.

وقتی این گزینه را انتخاب می کنیم لیست شبکه هایی که می توانیم USDT را در صرافی کوکوین انتقال دهیم را مشاهده می کنید. 

بعد از انتخاب شبکه، اول آدرس را جایگذاری کرده و سپس آدرس شبکه را انتخاب می کنیم. دقیقا همان شبکه ای که در صرافی نوبیتکس انتخاب کرده ایم. قسمت بعدی اطلاعاتی که مربوط به قسمت برداشت هست را باید ثبت کنید. 

حداقل میزان برداشت 5 تتر یا USDT است که باید بیش از 5 تتر را انتخاب کنیم. از دو قسمت main account و trading account می توانیم عملیات برداشت را انتخاب کنیم. به عنوان مثال مقدار 30 عدد تتر را انتخاب می کنیم و عملیات برداشت را انجام می دهیم. در قسمت withdrow هم، همان 30 تتر را مشاهده می کنید که برای برداشت 30 تتر، 1 تتر کارمزد دریافت می کند. بعد از تایید اطلاعات بر روی گزینه withdrow کلیک کنید. 

بعد وارد صفحه ای می شوید که یک قسمت تاییدیه است که از ما می خواهد اطلاعات را به درستی وارد کنیم.

در صورت تایید اطلاعات گزینه confirm را انتخاب کنید.

بعد از تایید این گزینه، وارد مرحله security veritification می شویم. در این قسمت رمز ترید را وارد می کنیم که در صرافی کوکوین ثبت کردید. 

در قسمت بعدی تاییدیه ایمیل را ثبت می کنیم.

قسمت آخر هم مربوط به کد دو عاملی است که در این قسمت باید آن را ثبت کنید.

بعد از ثبت اطلاعات باید گزینه تایید را انتخاب نمایید. بعد از انجام تمامی این مراحل برداشت از صرافی کوکوین انجام می شود.